Ziekteverzuim kost de bedrijven ieder jaar miljoenen guldens. Er wordt dikwijls niet naar de oorzaak van het verzuim gevraagd, want hoofdpijn is hoofdpijn en rugpijn is rugpijn. Fysieke pijnen zijn echter het laatste signaal van de mentale staat waarin iemand verkeert. Heel diep van binnen is er spanning die zich uiteindelijk uit in fysieke klachten. Natuurlijk zijn die klachten ‘echt’. De persoon heeft ook echt hoofd- , buik- of rugpijn en blijft de medewerker een paar dagen thuis om even tot rust te komen. Er is vooral veel ziekteverzuim van een of twee dagen, maar een of twee dagen niet naar het werk gaan lossen de problemen niet op. De spanning kan iets zijn afgenomen, maar na een paar weken wordt het de werknemer weer te veel en dan meldt de werknemer zich weer ziek. Wat is er aan de hand met de ‘zieke’? En wat heeft ziekteverzuim voor effect op de bedrijven en organisaties waar de werknemers werken?
In Europa kennen we de ESLI (European Sick Leave Index) en dit is speciaal ontworpen voor werkgevers om inzicht te krijgen in het effect van ziekteverzuim. Hierdoor kunnen bedrijven haalbare, specifieke en meetbare doelstellingen bepalen om hun (bedrijfs) prestaties te verbeteren. De ESLI is de grootste en eerste Europese index in zijn soort. Zij bieden allerlei aspecten van ziekteverzuim, met inbegrip van de frequentie, de duur en het aandeel van werknemers dat zich ziek meldt. Daarbij bieden ze berekeningen om direct de financiële consequenties van ziekteverzuim te zien. Juist dit laatste is interessant voor bedrijven.
Voorkomen van ziekteverzuim vraagt dus aandacht. Taak van de managers is om er achter te komen of medewerkers die vaak ‘ziek’ zijn problemen hebben, zodat ze die medewerkers kunnen adviseren in het oplossen van de problemen. Grote bedrijven hebben een vertrouwenspersoon waar de werknemers hun verhaal kwijt kunnen, maar bij kleine bedrijven weten de werknemers niet altijd naar wie ze toe kunnen gaan om een probleem waarmee ze worstelen voor te leggen. In een klein bedrijf kent iedereen elkaar en men hangt niet graag de vuile was buiten.
Ook meer sociale controle van collega’s inzake ziekteverzuim van collega’s werkt. Er zijn bedrijven die maandelijks het aantal ziekmeldingen binnen het bedrijf openbaar maken. “Weer ziek? O ja, ze had haar verjaardag”. Jezelf ziekmelden terwijl je eigenlijk een dagje wilt ‘bijkomen’ is niet collegiaal en dat wordt door collega’s ook niet in dank afgenomen, want het werk moet toch gedaan worden. De werkdruk neemt dan toe.
Zoals al eerder gezegd is ziekteverzuim een grote kostenpost voor bedrijven. Het komt te vaak voor dat werknemers zich ziek melden terwijl er geen sprake is van ziekte. De werkgever moet echter wel loon blijven doorbetalen, terwijl hij er geen ‘arbeid’ voor terugkrijgt. Eigenlijk gebruiken veel werknemers het excuus van ‘ik ben ziek’ te vaak voor ‘ik wil een dagje vrij’, maar dan moeten ze die dag zelf betalen. Werknemers moeten daarom gewezen worden op hun verantwoordelijkheden, naar het bedrijf en naar hun collega’s. De managers moeten leren om meer door te vragen naar de redenen van ziekteverzuim. Er zullen verrassende redenen worden aangegeven en het is dan aan de werkgever hoe hij daarmee omgaat. Daarover volgende keer meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten